αντιύλη

Είδος ύλης το οποίο θεωρητικά αποτελείται από σωματίδια αντίθετου φορτίου από εκείνα που αποτελούν τη συνήθη ύλη. Θεωρητικά πάντα, όταν ένα κομμάτι ύλης συναντήσει ένα κομμάτι αντιύλης, θα εξαφανιστούν και τα δύο. Τα άτομα από τα οποία αποτελείται η ύλη οικοδομούνται καθαυτά από στοιχειώδη σωμάτια. Τα τρία βασικά σωμάτιά τους είναι το πρωτόνιο, το ηλεκτρόνιο και το νετρόνιο, τα oποία είναι και καλά καθορισμένα ως σταθερά σωμάτια. Επιπλέον, στις υψηλοενεργειακές πυρηνικές μετουσιώσεις (μεταστοιχειώσεις) ανακαλύφθηκε ένας αριθμός προσωρινών σωματίων, όπως είναι τα μεσόνια και τα υπερόνια. Εκτός από όλα αυτά τα σωμάτια,είναι τώρα παραδεκτό ότι υπάρχει μια πλήρης σειρά αντισωματίων, δηλαδή σωματίων που οιιδιότητές τους είναι ακριβώς οι αντίθετες εκείνων της κανονικής ύλης. Αυτά τα αντίθετα σωμάτια ονομάζονται συλλογικά α. Μόνο σε έναν αριθμό περιπτώσεων η παρουσία ενός αντισωματίου έχει πιστοποιηθεί πειραματικά· και επειδή ένα οποιοδήποτε αντισωμάτιο αναγκαστικά πρέπει να είναι πολύ μικρής διάρκειας ζωής, τα σχετικά πειράματα είναι δύσκολα και η απόδειξή τους μπορεί να γίνει μόνο τυχαία. Η αιτία που ένα αντισωμάτιο έχει χρόνο ζωής πολύ λιγότερο από ένα εκατομμυριοστό του δευτερολέπτου βρίσκεται στο ότι, εάν π.χ. ένα από αυτά τα αντισωμάτια παραχθεί προσωρινά σε κάποια πυρηνική σχάση, θα έρθει σχεδόν αμέσως σε επαφή με τα αντίστοιχα κανονικά σωμάτια και τότε και τα δύο θα καταστραφούν αμοιβαία. Τα αντίθετα ηλεκτρικά φορτία που φέρουν τα δύο αυτά σωμάτια θα εξουδετερωθούν μόλις πλησιάσουν, θα εκμηδενιστούν και τότε θα ελευθερωθεί ενέργεια τόση όση είναι η ισοδύναμη ποσότητά της προς την ολική μάζα και των δύο σωματίων. Θα ήταν καταστρεπτικό αν ύλη και α. συναντούσαν ποτέ η μία την άλλη. Αν ένα μέρος από την α., όχι μεγαλύτερο από ένα πορτοκάλι, έμπαινε στον κόσμο μας από το εξωτερικό διάστημα, η ενέργεια που θα παραγόταν ως αποτέλεσμα της αμοιβαίας εκμηδένισης, θα μπορούσε να συγκριθεί μόνο με έκρηξη μιας βόμβας υδρογόνου. Ανάλογη σκέψη θα μπορούσε να γίνει και για τη συνάντηση, π.χ. στο διάστημα, δύο βιολογικών όντων από κόσμους φτιαγμένους από ύλη και α. Toαποτέλεσμα θα ήταν η καταστροφή τους ως βιολογικών όντων. Τώρα που η ύπαρξη των αντισωματίων έχει αποδειχτεί και θεωρητικά και πειραματικά, είναι πολύ ενδιαφέρον να τολμήσει να διαλογιστεί κανείς γιατί υπάρχει μία τάξη σωματίων, τα οποία είναι περισσότερο ή λιγότερο σταθερά, ενώ τα αντίθετά τους έχουν τόσο σύντομη διάρκεια ζωής. Υπάρχει σε αυτό η σκέψη ότι ίσως μόνο κατά τύχη να συμβαίνει το τμήμα μας αυτό του σύμπαντος να οικοδομείται με κανονική ύλη, ενώ σε άλλες περιοχές του σύμπαντος μπορεί η για μας α. να αποτελεί την κανονική. Εάν πράγματι το σύμπαν αποτελείται σε μερικά μέρη από ύλη και σε άλλα μέρη από α., αυτό θα έδινε ένα είδος συμμετρίας, την οποία τόσο προσδοκούν οι επιστήμονες στη φύση.